Yavuz Ağıralioğlu’nun açıklaması ile başlayıp istifası ile devam eden gündem suratını kaybetmiyor.
Kılıçdaroğlu HDP ile görüşüyor ve HDP cumhurbaşkanı adayı göstermeme kararı alıyor.
Sebep?
Eee, Kılıçdaroğlu var ya işte…
Buna karşılık Ağıralioğlu’nun ağır tenkitlerini özetlersek “HDP’nin bulunduğu yerde biz bulunmayız, zira oraya PKK’nin gölgesi düşmüştür” diyor.
Gölgesi mi? Bence kendisi düşmüştür.
Nitekim, değil HDP’nin, PKK’nın bile buyruk aldığı KCK Yürütme Kurulu Eş Lideri Bese Hozat, “Seçimlerin halkımız, Türkiye halkları açısından değerini dikkate alarak bu seçimlerin tarihi bir seçim olduğu gerçeğini dikkate alarak, bu eylemsizlik kararını seçim müddetince de sürdürme ve seçimden sonra yeni bir durum değerlendirmesi yapma kararına ulaştık” dedi.
Bese Hozat’ı tahlil sürecinin ortasında “Devrimci halk savaşını başlatıyoruz” diyerek ortalığı tekrar kana bulamasından, Kürt insanımızın tahlil umudunu yok etmesinden hatırlarsınız ya da ben hatırlatmış olayım.
“Eylemsizlik kararı” almışlarmış. Aksiyon yapacak eleman kalmış üzere ellerinde…
Değil Türkiye’de, Suriye’de bile bir dron vızlaması duyunca altına kaçıranlar eylemsizlik kararı almışlar…
Çözüm sürecinde masaya tekme atanlar neden artık bir seçim sürecinden medet umuyorlar dersiniz?
Onu da HDP’nin 11 unsurluk tavır evrakındaki başlıklar da arayalım. Başlıklar çok hoş de, bir de bunu söyleyenler dağda elinde silahla dolaşan teröristler olmasa…
1) Güçlü demokrasi: Keleşlerin manevi gölgesinde seçim
2) Tarafsız ve bağımsız yargı: Dağda mahkeme
3) Kayyım rejimi değil halk iradesi: Diyarbakır’a altyapı çalışmaları olarak hendekler
4) Kürt probleminde demokratik tahlil: Oslo’da masaya tekme
5) Barışçı dış siyaset: Suriye’de PYD’me saldırmayın
6) Bayana özgürlük ve eşitlik: 12 yaşında kız çocuklarını sadece ismi çıktı diye kardeşine infaz ettirme
7) İktisatta adalet: Bak onu herkes arıyor
8) Kamu idaresinde liyakat: Dağa elemanlarınızı imtihanla alın o zaman
9) Tabiata hürmet: Kandil’de olur olmaz yere hacet gidermeme, yerlere izmarit atmama
10) Gençler için özgür ömür: E, Diyarbakır analarına geri gönderin çocukları o zaman
11) Demokratik anayasa: Birinci 4 husus kalksa kâfi mi?
Demokrasi, özgürlük, liyakat, tarafsızlık üzere kimsenin hayır diyemeyeceği retorik unsurları bir yana bırakırsak HDP, “Suriye’de kurduğumuz ve Irak ile birleştirmeye çalıştığımız taşeron ”devletimize” müdahale etmeyin, buradaki lokal idareleri de bize bırakın da oraları da Suriye’ye çevirelim” diyor.
İşin enteresan yanı 6 küsurlu masanın mutabakatında da bu taleplerin karşılanacağı belirtiliyor.
Öte yandan herkes tıpkı şeyleri soruyor:
Kılıçdaroğlu ne kelamı verdi de HDP aday çıkarmayacak?
Hangi bakanlıkları istiyor?
Belediyelerde hangi takımları istiyor?
Bunlar boş sorular. Ortada saklı gizli bir hesap yok, kapılar ardında kapalı muahedeler yok.
En azından HDP için yok.
CHP kendi seçmenine karşı takiye yapabilir fakat HDP’nin saklısı gizlisi yok.
HDP bakanlık falan istemiyor. Söylüyorlar da, “Bize bakanlık verseler de almayız zaten” diyorlar. HDP (ve selefleri) bakanlık isteseydi, tahlil sürecini sabote etmez, şimdi “demokratik anayasa” diye palavra atacaklarına, Kürt insanımızın o zamanki kazanımlarını anayasaya geçirtir, gerçek bir Türkiye partisi olur, kabinede yer alır, birçok bakanlığı hatta Cumhurbaşkanı yardımcılığını bile demokratik yollarla kazanabilirlerdi. Bu hak hiçbir vakit hiçbir Kürt vatandaşımızın elinden alınmadı ki?
Ama HDP, Türkiye partisi olmak, Türk parlamentosunda yer almak istemiyor ki, o aslında KCK dediği yapılanmada kendi kelamda parlamentosuna sahip. O Türkiye’den böleceği topraklarda kendi hükümetini kurmak istiyor.
Belediyede kadrolaşmadan beklediği de CHP avantacıları üzere bir yerlerden maaş alıp yan gelip yatmak değil, belediye imkanlarını Kandil hizmetinde kullanmak.
Özetle CHP burnunun ucunu anca görüp, iktidarı her şeye karşın elde etmek isterken, HDP’in o denli gündelik amaçları yok.
Yani takiye yapan HDP değil, CHP…
Bu ortada şirketimde, gittiğim yerlerde sağda solda her gördüğüm beşere şunu sorup yanıtını almaya uğraş ediyorum: “Hakikaten terör örgütü PKK ile tıpkı tabanda ortak hareket edecek olmanız sizi rahatsız etmiyor mu? Terör örgütü elebaşlarının çıkıp iktidarı devireceklerini, bu seçimde bunu sağlamak lazım geldiğini söylemeleri başınızda ‘bu da neyin nesi?’ üzere bir duruma sebep olmuyor mu? Teröristlerle vatanperver ülkücü olarak kendini tanımlayanları bu masaya hangi güç oturtuyor? Söyleyin ne düşünüyorsunuz?”
Aldığım yanıt genel olarak rahatsızlık belirtileri içerse de bazılarından “Olay iktidarı değiştirmekse her yol mubah” kabilinden karşılıklar da duyuyorum. Buradaki sihirli söz sanırım “değişim”. Şayet bu durum idrak edilemezse memleketin başına büyük kederler açılacak. Bu “değişim histerisi”, ne yapılıp edilip gençlere anlatılması gereken bir durum. Aşikâr ki genç jenerasyon (18-35 yaş) çok fakat çok çabuk karar değiştirmekteler. Baksanıza Muharrem İnce bir anda seçimin küçümsenemeyecek isimlerinden biri olarak önemli bir oy alacak üzere duruyor. Hatırlarsanız çok kısa bir vakit öncesinde tıpkı parlamayı Ümit Özdağ da yaşamıştı. Yani demem o ki bu gençlerin gönlünü kazanmak hiç de sıkıntı değil. Hele de gönüller yapma konusunda muhakkak rakipsiz gördüğüm Cumhurbaşkanı Erdoğan için son derece kolay. Kâfi ki bu genç jenerasyonun çığlığına kulak kabartılsın. Buyurgan, sert, soğuk bir duruştan fazla sevecen, ricacı, daha yumuşak tondaki yaklaşımları seviyor bu çocuklar. Onlara bunu sağlamak çok da güç değil kanaatimce.
Öte yandan değişim sevdalısı gençlere bir şeyi hatırlatmakta fayda var.
6 küsurlu masanın:
İkisi AK Partinin arka kapısından mezun, biri MHP’nin
Bir başkası ulusal görüşün eskisi,
Bir başkası de Stockholm sendromlu. İsmini kullandığı partinin kurucusunu asanlarla birebir masada…
Değişim “yeni” ile olur.
Genç arkadaşım, bunların nesi yeni?
Değişim mi?
Siz hiç AK Parti’nin kabinesine ve parlamento kümesine baktınız mı?
Orada öngörülen değişikliklerden haberiniz var mı?
AK Parti hiç değişmeden mi bu güne kadar ayakta kalabildi sanıyorsunuz.
Safralarından bile birkaç parti kuruldu yahu…
*******
Ha, muhalefette bu “at pazarlığı” sürerken Türkiye’de neler oluyor?
Deprem sonrası toparlanma çerçevesinde 46.300 konutun inşasına başlandı.
17.900 temel atıldı.
3 ay içerisinde 319.000,
1 yıla kalmadan da 650.000 konut tamamlanacak.
İnandırıcı mı?
Söz verip de yetiştiremedikleri oldu mu?
Seçim bir matematik sorunu değildir, bunu 20 yıldır anlamadılar…
@kalemciler