İki büyük zelzelenin vurduğu Hatay’ın Antakya ilçesi Ekinci Mahallesi’ndeki 12 katlı Rönesans Rezidans yerle Büyükesat Escort bir oldu
Toplam 250 daireden oluşan rezidansta yüzlerce kişi hayatını kaybetti
5 yıl evvel eşinden ayrılan sınıf öğretmeni Biray Beşerikli de 4 yıl evvel taşındığı bahçe katındaki dairesinde kızı Nazende Elvankent Escort Dila Açıkgöz ile birlikte yaşıyordu
Biray Beşerikli ile kızı Nazende Dila Açıkgöz enkaz kaldırma çalışmalarının 17 nci günde tamamlandığı Rönesans Rezidans taki kayıp onlarca kişi ortasında yer aldı
Biray Beşerikli Beşevler Escort ile kızından zelzelenin meydana geldiği 6 Şubat tan bu yana haber alınamadı
Heybetli ve sağlam duruyordu
Depremlerin akabinde çabucak kızı ve torununun yaşadığı Rönesans Rezidans a gittiğini ve gördüğü görünüm karşısında şok olduğunu söyleyen Mehmet Beşerikli şunları söyledi
Rönesans Rezidans ile aramız 500 600 metre Yolda giderken de Biray Biray diye bağırıyorum Her tarafı yıkık dökük lakin ben Rönesans ın yıkılacağını hiç kestirim etmedim Yani Rönesans heybetli ve sağlam diye duruyordu Ben o şeyi görünce ne uğradığımı şaşırdım Kızım benim bahçe katındaydı Altında otopark onun altında eksi bir otopark vardı Otopark yok O giriş otopark yok konut çökmüş vaziyette oraya 12 kat büsbütün ön tarafa yanlışsız yatmış vaziyette Niye tek geldin dedi bana eşim Dedim Her taraf yıkık dökük Virane her taraf ortalık mahşer alanı üzere herkes birbirine yardım bekliyor Gidemedim oraya kadar dedim Söyleyemedim ki
Yüze yakın beşerden haber yok
Enkaz başından bir dakika bile ayrılmadığını söyleyen Mehmet Beşerikli şu sözleri kullandı
Biz enkaz başından ayrılamadık Hayatımız orada aslında mesken gitmiş Konut diye bir şey yok Daha doğrusu Antakya’da konut yok iş yeri yok 17 gün enkazın başında bekledik bugün çıkar yarın çıkar şu olur bu olur derken maalesef çıkmadı Bir tankerin ardına duvarla tanker ortasına ceset torbaları geldi oraya konmaya başladı
Asker dedi ki Gelin herkes cesedini teşhis etsin Giriyoruz yok her girişimiz çıkışımız umutsuz Biz çocuklarımızı bulamadık Dışarı çıkarken öbür bekleyenlere Benimki değil inşallah seninkidir diyorum O geçiyor buluyor bana diyor ki Darısı başına Düğünlerde söylediğimizi cenaze başında söylemeye başladık Ben mezarlık kompleksine gittim hastaneye gittim DNA testimi verdim Slayt gösterisinden her gömdükleri cenazenin parmak izini almışlar DNA’sını almışlar Ağızdan sürüntü alıyorlar Birebirini verdik O slaytta bin küsur kişi vardı Yok Çıkmadı Ardından eşim benden bir hafta sonra DNA testi verdi Ben DNA’ya testimi vereli 30 35 gün oldu Hala bir haber yok
Hem Biray dan hem Nazende den hem de Rönesans Rezidanstaki yaklaşık yüze yakın beşerden haber yok Kayıp yoklar Bu çok çok makûs bir şey Kayıp bu türlü bir şey çok güç Koskoca devasa yer 15 16 ncı gün temizlendi 17 nci gün avucumun içi üzere oldu 17 nci günün sonunda ayrıldım 17 nci gün akşam üstü ayrıldık oradan
Depremden 17 gün sonra eşi ile birlikte evvel Reyhanlı daki yakınlarının yanına oradan Ankara ya en son da Bursa ya gelerek Gençlik ve Spor Vilayet Müdürlüğü Türkiye Olimpiyat Hazırlık Merkezi Sportmen Kamp Eğitim Merkezi’nde kalmaya başlayan Beşerikli her gün kızı ve torunundan gelecek bir haberin umuduyla yaşadığını lakin yaşadıklarına dair bir umudu kalmadığını söyledi
Bir parmağı çıksın ona bile razıyız
Gözyaşları içinde kızı ve torununun mezar yerini hazırlattığını belirten Beşerikli şunları söyledi
Umudum yok Neden yok Artık kayıp olsa nereye gidecek Bir hastaneye gidecek Hastaneler arandı tarandı E Devlet’e fotoğraflarını yükledik bir sayfa açılmış hastanelerle alakalı Oraya fotoğraflar yükleniyor Olabilir ki ismini hatırlamıyor çocuk Lakin en azından fotoğraflar var Fotoğraflar taranıyor Ortadan 45 46 gün geçti Oradan da bir şey yok haber yok Dışarıda olsa aslında her türlü bize ulaşır Benim çocuklarımın şu an mezarı açık ve yoklar Ellerimle açtırdım çocuklarımın mezarını Hatta kepçeci Ağabey iki kişi ikisi bir gömülür anne kız madem diyerek mezarını biraz geniş açtı Bundan 6 ay evvel kayınvalidem vefat etti Onun yanında orayı açtırdım Boş mezar duruyor şu an En azından bir mezar olsun Biz cenazelerini istiyorduk cenaze olmadı çıkmadı Dedik ki en azından bir kolu bacağı bir parmağı çıksın Ona bile razıyız Bana diyorlar ki Bundan sonra ne yapacaksın Ne yapabilirim Bir şey düşünemiyorum ki Nerede bunlar Bunlar nereye gitti Hastanede yoklar Kimsesizler mezarında yoklar Mahşer yaşadık biz orada ya Oradaki her insan mahşerin provasını yaşadı Derler ya düşmanın başına vermesin İnanın o denli bir afeti yaşadık